Hey lieve schatjes,
Ik wil hier nog heel even een update geven hoe het er met mij voorstaat op dit moment.
Op dit exacte moment gaat het niet zo goed
De laatste maanden zijn weer een rollercoaster geweest...
Ik ben gestopt met mijn opleiding, omdat DA worden er niet meer inzit. Toen ben ik direct op gesprek geweest bij de DA-kliniek waar ik al af en toe wat dagen werkte, om te kijken of ze niet meer uren voor mij hadden en dat hadden ze. Ik kon voor 33 uur aan de slag. Heel erg blij dat dit gelukt was! Echter was het wel heel heel zwaar voor mij. Maar het is mijn tweede droombaan geweest en ik wilde het gewoon voor elkaar krijgen dus ik ging gewoon door. Iedere avond als ik thuis kwam was het eten, douchen, dieren verzorgen en weer naar bed... Ik werkte dan 4 dagen, maar mijn 3 dagen weekend bestond uit plat liggen op de bank om bij te komen voor de nieuwe werkweek. In mei kreeg ik te horen dat mijn contract waarschijnlijk niet verlengd ging worden, omdat ik teveel kans heb om ziek uit te vallen en mijn werkgever kon dit financieel gezien niet hebben. Zo'n 3 weken geleden was het definitief dat mijn contract gisteren beëindigd zou worden. Sinds dat ik dat wist is alles echt super zwaar geworden. Ik had geen doel meer, mijn lichaam wilde al weken daarvoor niet meer. Mijn enthousiasme was weg. Ik begon weer de depressieve kant op te gaan. Niet goed... Een week geleden ben ik compleet ingestort. Ik ben weer te lang te ver doorgegaan. Die donderdag ervoor heb ik 9,5 uur gewerkt zonder pauze en veel stress, dit kan mijn lichaam dus echt niet meer aan. Die vrijdag was ook een zeer stressvolle dag. Ook weer overgewerkt. Ik ben toen bijna uitgeflipt op het werk. Ik kon niet meer. Ik stond op het punt van huilen en gewoon de deur uit te rennen. De zaterdag erna ben ik in de nacht compleet ingestort. Uuuuuren lang moeten overgeven, ik kon niks binnenhouden. Nog geen water. Ook ben ik flauwgevallen. Sindsdien is mijn energielevel op 0. Ik kan inmiddels weer wat lopen, maar soms is 5 min wandelen met Justin al zo zwaar dat ik moet gaan slapen. Gelukkig gaat het nu mentaal iets beter. Ik kan weer iets langer zitten en hoef dus niet meer continu te liggen. Dat scheelt al heel wat. Kan ik toch alweer iets doen achter de laptop bijv. (zoals mijn metekindjes updaten
)
Na het voorval met Jeyne haar spoedoperatie en ik daarna dus ook al compleet inzakte, heb ik besloten te stoppen met het houden van ratjes. Qasia, Max en Daniel zijn de laatste 3... Wat ik qua opvang doe weet ik nog niet. Ik wil het allemaal niet opgeven. Ik wil deel blijven uitmaken van Ratopia, maar ben dit al zeker 1,5 jaar bijna niet meer. Dat voelt voor mij ook niet goed. Ik wil zo graag kunnen helpen, maar dit gaat niet
Op dit moment is het schoonmaken van de kooi erg zwaar. Ik doe alles in etappes. Dus ene keer de hangmatjes dan de bodembedekking, dan de toiletjes. Als ik in 1 keer de kooi schoonmaak, lig ik een week plat...
Echter is het natuurlijk ook zo dat ik nu geen werk heb en ik ga starten met een revalidatietraject. Dit duurt zeker een half jaar. Dus de komende tijd ben ik toch nog thuis. Ook wil ik kijken wat de revalidatie mij gaat brengen. Ik zou er natuurlijk beter van moeten worden. Hopelijk lukt het mij dan nog om gewoon een groep opvangers aan te houden.
Zijn er misschien andere dingen die ik kan overnemen? Dat zou ik wel leuk vinden
Ik zit nu een week thuis en word al gek van het weinig doen haha. Ik wil iets te doen hebben.
Sorry voor mijn hele verhaal, maar ik moest het even kwijt. Ik wil ook echt graag weer een deel van Ratopia worden.